Alpha, Bravo, Charlie, Delta

Het vinden van vrijwillige (hobby)fotografen die de groepjes bij onze fototocht wilden helpen kwam, zoals meestal, op het laatste moment goed. De vrijwilligers werden vooral gevonden vanuit de cursistenkring van de fotografiedocente en één via de plaatselijke fotoclub. Allemaal pensionarissen die gelukkig ook twee dagen wilden helpen, waardoor ik geen beroep hoefde te doen op collega combinatiefunctionarissen die ik achter de hand had.

Ondertussen was ik als organisatie vooral het draaiboek aan het afwerken: hoe regelen we wisselingen van de rondes (hiervoor had ik een trommel signaal bedacht en een soldaten rap die als tussendoortje gedaan werd). Hoe is elk groepje en elke vrijwilliger goed herkenbaar? Daarvoor heb ik online voor alle kinderen en vrijwilligers een kartonnen leger maskertje besteld waarop de groepsnaam genoteerd werd met zwarte stift. De groepsnamen: Alpha, Bravo, Charlie, Delta.

 

Het fotoproject begint vorm te krijgen!

Na overleg met de fotografie docente hebben we besloten dat de kinderen een verovering van het Fort in beeld gaan brengen. Dit gaat in vier 'etappes' die overeenkomen met vier locaties: verkennen (achter het riet), binnenvallen (bij de poort), belegeren (bij de kazemat), binnen! Elke locatie moet gevonden worden aan de hand van een 'zoekfoto'. We ontdekten bijvoorbeeld dat de inrichting van het Fort aan de Drecht overeenkomt met een groepsfoto met soldaten uit de leskist, dus die moeten ze namaken met hun eigen 'maten.' 

Op elke locatie moeten ze vervolgens een totaalbeeld fotograferen, een detail en een foto maken met mensen in beeld. 

Het was even stoeien totdat we de opdracht en organisatie zover 'versimpeld' hadden dat het overzichtelijk werd. In die zin loont samenwerking tussen kunstenaar en docent. In dit geval was ik als combinatiefunctionaris de 'afgevaardigde' van de school maar groepsleerkrachten hebben nog meer zicht op organisatie van groepswerk.  

Pffff………, het zit erop!

Maandag begonnen  bij de kleuters en vrijdag geëindigd bij die grote 8^e groepers. De school  ruikt naar groene zeep, hier en daar is nog een pluisje wol te vinden en in alle groepen is het werk van de kinderen te bewonderen. Vrolijke zonnetjes bij de  kleuters ( die met het thema lente bezig waren), feestvlaggen en tovertulpen in de groepen 5/6, wandkleedjes waarop het leven in de sloot verbeeld werd ( door de groepen 4 die met dát thema bezig waren). In de groepen 7 en 8 werden hoesjes gemaakt voor  de mobiele telefoon.

Dit zijn de klassen 3/4 en 4/5 aan het werk tijdens het vilten.

Wat opviel tijdens de activiteit was de aandacht en de concentratie die de kinderen lieten zien.

 “Ik heb ze het hele jaar nog niet zo lang achter elkaar zo goed bezig gezien” was een opmerking van de leerkracht van groep 6/7.

Het was fijn om de verbazing en verwondering van de kinderen tijdens het proces van het vilten waar te nemen, het was soms een hele klus kinderen te stimuleren toch nog even door te gaan om te zorgen dat hun werk goed stevig werd. En toen het tijd werd om op te ruimen viel dat ook niet altijd mee, er waren kinderen bij die van geen ophouden wisten.

De reacties van de ouders bij de presentatie waren wisselend, van : “Oh, ja, mooi hoor.” tot “Hoe heb je dat nu gemaakt?”

Het samenwerken met  de amateur/kunstenares is plezierig verlopen. De ervaring die zij al opgedaan had op andere scholen  was merkbaar . De voorbereiding wat betreft materialen was in orde. Ze wist bij de les  de kinderen nieuwsgierig te maken door  een korte inleiding en uitleg en liet daarna de kinderen snel aan de slag gaan. De verwachtingen waar wij dit project mee begonnen waren: meer weten  over deze techniek en ook kunnen toepassen,  de kinderen actief aan het werk zetten zodat zij de techniek konden ervaren,  de link met vroegere tijden leggen, dat is allemaal gebeurd. Wat ons betreft is dit een heel geslaagde activiteit geweest  waarmee wij ons jubileumjaar  waardig hebben afgesloten.

Hechte band met Ankeveense basisschool

Als muziekvereniging De Vriendschapskring uit Ankeveen onderhouden we al jaren een hechte band met de enige basisschool in het dorp, de Joseph Lokin school. Omdat structurele muzieklessen op scholen nagenoeg wegbezuinigd zijn, vinden wij het als muziekvereniging onze taak om daarop in te springen. De afgelopen jaren hebben we verschillende kleine muziekprojecten op de school geïnitieerd. Daarbij hebben we onze eigen muziekdocenten betrokken die de feitelijke muzieklessen verzorgen en daarnaast worden leerlingen die een blaas- of slaginstrument beter willen leren bespelen, individueel begeleid door onze leden. Deze investering doen we als muziekvereniging graag. Je ziet hoe ontzettend leuk leerlingen uit de groepen 7 en 8 dit oppikken. Zo ontstaat er langzaam maar zeker een ‘echte schoolband’ met diverse blaasinstrumenten en slagwerk. Mede dankzij ‘cultuuromdehoek’ kunnen we dit ook volgend jaar continueren. Niet alleen worden kinderen die muziek maken slimmer, ook geeft het musiceren de leerkrachten extra inzicht in de vaardigheden en eigenschappen van individuele leerlingen. Maar bovenal hebben kinderen gewoon heel veel plezier in het maken van  muziek en met het samenspelen. Op deze school worden nu verschillende muzikale richtingen uitgewerkt, waaronder dans, toneel, zang, slagwerk, blaasinstrumenten, wat aan het eind van het schooljaar in een musical samenkomt. Later dit jaar gaan we als muziekvereniging ook faciliteiten bieden voor kinderen die met gitaar en viool aan de slag willen. Zo breed mogelijke muziekeducatie, daar gaat het om, want de wensen van kinderen zijn immers enorm verschillend. Belangrijk is dat je ze goed kennis laat maken met het bespelen van een muziekinstrument en dat je talenten die daaruit naar voren komen vervolgens goed begeleidt. Dit kunnen bieden maakt het leven in een dorp aantrekkelijk. Zo houd je alle faciliteiten op het gebied van basiseducatie, sport en muziek laagdrempelig en dichtbij. Vallen er faciliteiten weg, dan ontwricht je de dorpse samenleving en zullen mensen met kinderen wegtrekken. Dat signaal hebben we onlangs ook duidelijk gegeven richting Den Haag, waar ze nogal erg (te erg) naar kosten kijken en niet naar de samenhang van een samenleving. Daarom doen we er in Ankeveen alles aan om sport, cultuur, educatie en muziek te behouden. Dankzij de hechte samenwerking met de school en onze muziekvereniging maken we dat laatste in Ankeveen meer dan mogelijk en daar zijn we best een beetje trots op. Dit kan ook in andere dorpen natuurlijk. Het gaat niet vanzelf, maar met een enthousiast schoolbestuur, met enthousiaste leerkrachten, een enthousiaste muziekvereniging en hopelijk een beetje subsidie van gemeente of provincie gaat dat lukken. Onze jeugd verdient het!

Frank Senteur

Voorzitter Muziekvereniging ‘De Vriendschapskring’, Ankeveen